O Club de Lectura do CPI Tomás de Lemos, de Ribadavia, fainos chegar información dunha actividade ben interesante:"O noso club organizou un achegamento da comunidade educativa ao mundo dos haikus, e a resultas da mesma, e co material recollido, realizamos no centro unha exposición e botamos a andar un proxecto editorial que buscará ter continuidade outros cursos. Este proxecto ten forma de libro de poemas, que consta dunha recopilación dos haikus realizados, de imaxes da exposición (os haikus foron traducidos ao xaponés e ilustrados mediante técnicas parecidas ao sumi-e, a pintura aguada tradicional xaponesa) e dunha exposición didáctica que pensamos pode resultar intesante para trasladar esta actividade a outros centros. Para facilitar a difusión da experiencia calquera persoa interesada pode pedir un exemplar da publicación en arquivo informático á dirección do coordinador do club (MACNAVELarrobaedu.xunta.es) ou solicitar para préstamo dez volumes a toda cor que poñemos a disposición dos clubs interesados".
Do texto que presenta o libro editado, salientamos:
A realización desta primeira experiencia de achegamento á poesía Haiku tivo lugar no CPI Tomás de Lemos de Ribadavia (Ourense) durante o curso 2010 – 2011, e foi promovida polo club de lectura do centro. En colaboración cos departamentos de Ciencias Sociais, Plástica e as diferentes linguas, o club de lectura propuxo aos alumnos un concurso de Haikus. A finalidade era que os alumnos que estudaban os elementos da paisaxe e a climatoloxía (na materia de Xeografía) realizasen un achegamento sensorial, emocional e sentimental á paisaxe, máis alá dos elementos físicos. Consideramos que o haiku era unha forma especialmente axeitada para conseguilo. Un haiku é unha composición poética tradicional do Xapón. Ten tres versos sen rima, cunha extensión de cinco, sete e cinco sílabas . A temática aborda a natureza, o paso do tempo e as emocións. Para a súa realización procedeuse ao reparto das normas que deben seguirse na composición dos haikus. Estas han de ser moi sinxelas: Realización de tres composicións de tres versos cada unha; Os versos terán que ter 4 – 6 sílabas o primeiro e terceiro, e 7 – 9 o segundo; Nun dos versos terá que aparecer unha referencia ás estacións ou ao paso do tempo, noutro unha referencia á paisaxe.... Entregouse ao alumnado un alfabeto katakana (un alfabeto de ideogramas xaponeses coas súas equivalencias fonéticas no noso idioma), para que realizasen a transcrición fonética aproximada das súas composicións poéticas. Con estes elementos cada alumna e alumno (e aqueles membros da comunidade escolar que se animasen) realizarán un cartelón que combine un poema en calquera dos idiomas impartidos no centro, coa súa correspondente transcrición fonética (aproximada) e unha ilustración inspirada nos técnicas orientais. A nivel persoal, foi emocionante ver aos alumnos, especialmente aos de primeiro curso da ESO, esforzarse por entender outra cultura, outro idioma e por facer os seus primeiros achegamentos á poesía. O resultado do seu traballo encheunos de orgullo e ensinounos unha dimensión que descoñeciamos do noso alumnado. Foi, ademais, unha experiencia interdisciplinar, xa que nela participaron profesores de Ciencias Sociais, Plástica, Lingua Galega, Lingua Castelá e Lingua Inglesa.
Do texto que presenta o libro editado, salientamos:
A realización desta primeira experiencia de achegamento á poesía Haiku tivo lugar no CPI Tomás de Lemos de Ribadavia (Ourense) durante o curso 2010 – 2011, e foi promovida polo club de lectura do centro. En colaboración cos departamentos de Ciencias Sociais, Plástica e as diferentes linguas, o club de lectura propuxo aos alumnos un concurso de Haikus. A finalidade era que os alumnos que estudaban os elementos da paisaxe e a climatoloxía (na materia de Xeografía) realizasen un achegamento sensorial, emocional e sentimental á paisaxe, máis alá dos elementos físicos. Consideramos que o haiku era unha forma especialmente axeitada para conseguilo. Un haiku é unha composición poética tradicional do Xapón. Ten tres versos sen rima, cunha extensión de cinco, sete e cinco sílabas . A temática aborda a natureza, o paso do tempo e as emocións. Para a súa realización procedeuse ao reparto das normas que deben seguirse na composición dos haikus. Estas han de ser moi sinxelas: Realización de tres composicións de tres versos cada unha; Os versos terán que ter 4 – 6 sílabas o primeiro e terceiro, e 7 – 9 o segundo; Nun dos versos terá que aparecer unha referencia ás estacións ou ao paso do tempo, noutro unha referencia á paisaxe.... Entregouse ao alumnado un alfabeto katakana (un alfabeto de ideogramas xaponeses coas súas equivalencias fonéticas no noso idioma), para que realizasen a transcrición fonética aproximada das súas composicións poéticas. Con estes elementos cada alumna e alumno (e aqueles membros da comunidade escolar que se animasen) realizarán un cartelón que combine un poema en calquera dos idiomas impartidos no centro, coa súa correspondente transcrición fonética (aproximada) e unha ilustración inspirada nos técnicas orientais. A nivel persoal, foi emocionante ver aos alumnos, especialmente aos de primeiro curso da ESO, esforzarse por entender outra cultura, outro idioma e por facer os seus primeiros achegamentos á poesía. O resultado do seu traballo encheunos de orgullo e ensinounos unha dimensión que descoñeciamos do noso alumnado. Foi, ademais, unha experiencia interdisciplinar, xa que nela participaron profesores de Ciencias Sociais, Plástica, Lingua Galega, Lingua Castelá e Lingua Inglesa.
No hay comentarios:
Publicar un comentario