6/9/11

MEMORIAS DE CLUBS: O Segrel do Penedo




"Como esquecer…
A marabillosa carta de despedida da avoa que formaba parte do club e que o abandona por motivos de saúde.
O feito de ser os “culpables” de que nais e fillas poidan compartir gustos, espazos, momentos…
“Normalmente é ela quen me recorda que teño club de lectura e teño que darlle explicacións se por algún motivo non podo asistir. Sempre me comenta o que fan el@s no seu”
O orgullo de ser os artífices de que algúns dos membros do club lean en galego.
“Perderllo o medo a ler unha obra en galego”; a partir de aí, decidiu matricularse nun curso de galego “para poder ler as novelas sen dificultade”.
Que algúns dos membros do club se acheguen a obras que noutras circunstancias nunca terían lido.
“Facer lecturas de libros que nunca se me ocorrería ler”
Que haxa quen se engancha á lectura de tal xeito que…
“Anteriormente non. Agora mesmo participo noutro club de lectura na biblioteca de Ares, que tamén é moi interesante.”
Que haxa quen consigue, a través do club, poder compartir gustos e afeccións.
“Sobre todo compartir cos demais o gusto pola lectura, cousa que no meu ambiente habitual non acostumaba facer.”
O feito de que o nosos club sexa quen de facerlle perder público á TV.
Que pais e nais asuman que formar parte do club é un xeito de implicarse na vida do centro.
(…)"


Tal como pode lerse na avaliación do club que se recolle na entrada do seu blogue

No hay comentarios:

Publicar un comentario