Máis... Balbordo!

Dísenos na memoria...

Reproduzo a continuación as palabras dun membro de Balbordo: “E descubrín, entón, que un libro é un depósito de momentos felices, un sitio onde a vida é xusta, un refuxio. A emoción é refuxio, a memoria, tamén. E iso é un libro, emoción e refuxio. Sempre me gustou mirar para aquelas persoas que gastan o seu tempo cun libro entre as mans” (Jorge Marcos)

Escoitando palabras como as que pronunciou un dos compoñentes de Balbordo a final do curso pasado (e que quero repetir neste 2011) ratifícome na idea da importante labor que fan os Clubs de lectura: “O clube de lectura dende que botou a andar deu froito abundante. Fermoso é nestes tempos xuntarse coa excusa de ler un libro, pero o que alá xurdeu, foi máis que simples comentarios de textos. En cada reunión, admirabamos a capacidade de cadaquén para saber mirar o mundo dese libro dende o seu modo de pensar, ideas encontradas, persoas encontradas, páxinas que se revelan a nós de xeito dispar... pero qué gratificante é conversar, ler en compañía, disfrutar dos outros, desos xestos que nos fan familiares... ler une, o clube une... Fomos invitados a bailes, tivemos un quinto fillo, cruzmos fronteiras de noite entre o amor e a morte, pagamos nos peaxes con letras en vez de euros. E todo, todo, por obra e gracia da divina providencia.”

Iso é un club de lectura, unha rede de libros, de palabras e de momentos formados tamén por palabras.