Recollemos dunha escolma de reflexións colectivas realizada a final de curso:
“Aquí, entre todos os que estamos, descubrín que a lectura me fixo distinta. Non digo que mellor, só distinta e capaz de comprender moitas cousas que non comprendía”.
“O impulso do Club de Lectura fíxome capaz de compartir coa miña nai lecturas. Ela sempre foi afeccionada á lectura e sentíase doída porque eu lía pouco. Agora está moi contenta e eu tamén.”
“Aquí todo son gabanzas pero moitos seguimos sendo tan vagos coma sempre. A min sempre me gustou ler pero non estudar e segue sen me gustar.”
“Aquí, entre todos os que estamos, descubrín que a lectura me fixo distinta. Non digo que mellor, só distinta e capaz de comprender moitas cousas que non comprendía”.
“O impulso do Club de Lectura fíxome capaz de compartir coa miña nai lecturas. Ela sempre foi afeccionada á lectura e sentíase doída porque eu lía pouco. Agora está moi contenta e eu tamén.”
“Aquí todo son gabanzas pero moitos seguimos sendo tan vagos coma sempre. A min sempre me gustou ler pero non estudar e segue sen me gustar.”
Así se nos explica a razón do nome:
Camiños recibe o seu nome da convición de que “os libros abren mil camiños, camiños que nunca se acaban, e polos que se debe viaxar, poñer as pegadas nas páxinas que marcan os rumbos e os sendeiros que levan a todos os países, a todas as almas e a todas as situacións imaxinadas e contadas."
Camiños recibe o seu nome da convición de que “os libros abren mil camiños, camiños que nunca se acaban, e polos que se debe viaxar, poñer as pegadas nas páxinas que marcan os rumbos e os sendeiros que levan a todos os países, a todas as almas e a todas as situacións imaxinadas e contadas."
No hay comentarios:
Publicar un comentario